روزی بزرگان ایرانی و مریدان زرتشتی از کوروش بزرگ خواستند که برای ایران زمین دعای خیر کند و ایشان بعد از ایستادن در کنار اتش مقدس اینگونه دعا کردن:
خداوندا اهورا مزدا ای بزرگ آفریننده آفریننده این سرزمین
بزرگ،سرزمینم و مردمم را از دروغ و دروغگویی به دور بدار..!
بعد از اتمام دعا عده ای به فکر فرو رفتند و از شاه ایران پرسیدند که چرا اینگونه دعا نمودید؟
یکی جواب داد:برای خشگسالی دعا مینمودید؟
کوروش بزرگ فرمودند:برای جلوگیری از خشکسالی...انبار های آذوقه و غلات میسازیم.
دیگری اینگونه سوال نمود:برای جلو گیری از حجوم بیگانگان دعا میکردید؟
ایشان جواب دادند:قوای نظای را قوی میسازیم و از مرز ها دفاع میکنیم.
گفتند:برای جلو گیری از سیلهای خروشان دعا میکردید؟
پاسخ دادند:نیروی را بسیج میکنیم و سد هایی برای جلوگیری از هجوم سیل میسازیم.
و همینگونه سوال کردند و به همین ترتیبب جواب را شنیدند....
تا اینکه یکی پرسید:شاها منظور شما از این گونه دعا چه بود؟!
و کوروش تبسمی نمودند و این گونه پاسخ دادند:
من برای هر سوال شما جواب قنع کننده ای دادم ولی اگر روزی یکی از شما نزد من آید و دروغی گوید که به ضرر سرزمینم باشد من چگونه از آن با خبر گردم و اقدام نمایم؟
پس بیاییم از کسانی شویم که به راست گویی روی آوردند، و دروغ را از سرزمینمان دور سازیم...که باعث هر عمل زشتی صورت گیرد باعث اولین آن دروغ است.
پایان